Το tango (ή «ballroom tango», που αποτελεί εξέλιξη του Argentine
Tango)
πρωτοπαρουσιάστηκε στο Παρίσι στις αρχές της
δεκαετίαςτου 1900,
από Αργεντινούς χορευτές και ορχήστρες, όπου γρήγορα έγινε μόδα.
Ακολούθησαν το Λονδίνο, το Βερολίνο και
πολλές άλλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ το 1913 είχε κατακτήσει φανατικό κοινό από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Όσλο.
Αποτέλεσμα της τόσο γρήγορης επέκτασής του, ήταν η δημιουργία πολλών διαφορετικών στυλ tango, με αρκετές
διαφοροποιήσεις από το γνήσιο Argentine Tango (από τα πλέον ασυνήθιστα είναι το
Φινλανδικό και το Κινέζικο). Το tango έγινε για τον κοινωνικό χορευτή ένας χορός «must».
Η εκμάθηση του δραματικού tango είναι συναρπαστική και αυξάνει τις δυναμικές του χορού, τη δημιουργικότητα και την κομψότητα.
ΝΙ ΚΑΙ ΝΤΡΕ
ΠΕΡΑΣΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ
ΜΟΥ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ)
Νυφιάτικος
γυναικείος χορός των
Σαρακατσαναίων
ΡΟΔΙΤΙΚΟΣ ΠΗΔΗΧΤΟΣ Η ΡΟΔΙΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ.
Επί τουρκοκρατίας οι
κρήτες που ήρθαν στο νησί της Ρόδου (και εγκαταστάθηκαν οι περισσότεροι στο
χωριό του Έμπωνα) διαμόρφωσαν έναν χορό πάνω στον ρυθμό και στα βήματα του
Χανιώτικου συρτού. Έχει τα ίδια βήματα και πιο πηδηχτά (με μικρές παραλλαγές)
γι’αυτό και ονομάστηκε από πολλά συγκροτήματα Ροδίτικος πηδηχτός. Στην Ρόδο
ακόμη και σήμερα ονομάζεται Κρητικός. Το πιάσιμο των χεριών είναι περίπου στο
ύψος του ώμου.
ΤΡΙΠΑΤΟΣ ή
ΝΕΝΗΤΟΥΣΙΚΟΣ (ΧΙΟΣ)
Όμως μετά από λίγο καιρό σε ένα ρεσάλτο, ο πειρατής σκοτώθηκε και οι σύντροφοι του γύρισαν στο νησί για να αφήσουν την κοπέλα. Την αποβίβασαν στην παραλία της Βοκαριάς κοντά στα Νένητα. Εκείνη όμως ντρεπόταν να γυρίσει στο χωριό, αφού τότε δεν είχε ακολουθήσει του χωριανούς της. Έτσι έκανε διστακτικά δύο βήματα μπρος και ένα πίσω.... Αυτός είναι ο τρίπατος ή νενητούσικος χορός.
ΤΡΩΙΡΩ
Ο χορός Τροΐρω έχει τις ρίζες του στην περιοχή Καβακλί
της Ανατολικής Ρωμυλίας
ΠΛΑΤΑΝΙΩΤΙΚΟ ΝΕΡΟ (ΣΑΜΟΣ)
O
Πλάτανος είναι ένα από τα αρχαιότερα χωριά της Σάμου. Τα θέματα που έχουν
συνδεθεί με την ιστορία και την παράδοση του χωριού είναι το πλατανιώτικο νερό
και ο πλατανιώτικος χορός. Το νερό του χωριού, γνωστό σε όλο το νησί για τη
φυσική του δροσερότητα, έγινε τραγούδι στο οποίο εκφράζονται επιθυμίες και
αναφέρονται παινέματα για το ίδιο το νερό, το χωριό στα κορίτσια του. Οι στίχοι
δημιουργήθηκαν απ΄ τους νέους και τις νέες του χωριού που μαζεύονταν στις
γειτονιές την Κυριακή το απόγευμα και χόρευαν τραγουδώντας, ανταλλάσσοντας
πειράγματα μεταξύ τους με μορφή στίχων.
Να \'χα νερό του Πλάτανου
κρασί απ\' την Κολώνα.
Να \'χα και την αγάπη μου
να τη φιλώ στο στόμα.
Κρασί απ\' την Kολώνα.
Το πλατανιώτικο νερό
γιατρεύει κάθε πόνο.
Κι όποιος το πιει παντρεύεται
Σαμιωτοπούλα μόνο.
Γιατρεύει κάθε πόνο.
Σαμιώτικο γλυκό κρασί
θα πιω για να μεθύσω.
Στην ξενιτιά που βρίσκομαι
να μη σε λησμονήσω.
Θα πιω για να μεθύσω.
Να \'χα νερό του Πλάτανου
κρασί απ\' την Κολώνα.
Να \'χα και την αγάπη μου
να τη φιλώ στο στόμα.
Κρασί απ\' την Kολώνα.
Το πλατανιώτικο νερό
γιατρεύει κάθε πόνο.
Κι όποιος το πιει παντρεύεται
Σαμιωτοπούλα μόνο.
Γιατρεύει κάθε πόνο.
Σαμιώτικο γλυκό κρασί
θα πιω για να μεθύσω.
Στην ξενιτιά που βρίσκομαι
να μη σε λησμονήσω.
Θα πιω για να μεθύσω.
ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟΣ ΑΠΤΑΛΙΚΟΣ (ΣΑΜΟΣ)
Απτάλικος, Αντικρυστός ή μοναχικός χορός,
είδος Καρσιλαμά ή Ζεϊμπέκικου.Ο Απτάλικος χορευόταν απ' τους Απτάληδες, που
ήταν κάτοικοι των βουνών. Τον Απτάλικο τον χόρευαν στη Σάμο κοροϊδευτικά, μόνο
τις απόκριες, κάποτε.